Kleurstoffen, Conserveringsmiddelen, Antioxidanten...
In Frankrijk is E171 (Titaandioxide) vanaf 1 januari 2020 een jaar lang verboden, maar hoe zit het met andere kleurstoffen, conserveringsmiddelen, antioxidanten?
Wat zijn bijvoorbeeld Voedingsadditieven en hoe herkennen we ze?
Voedingsadditieven
Een voedingsadditief is een natuurlijke of synthetische stof die aan levensmiddelen wordt toegevoegd om de conservering, de kleur of de smaak ervan te verbeteren. Ze hebben geen voedingswaarde en zijn toegestaan als ze geen risico voor de consument inhouden en als hun technologische effect is aangetoond.
In de Europese Unie (EU) moeten ze op de verpakking worden geëtiketteerd en mogen ze worden aangeduid met hun naam of met een code bestaande uit de letter E voor Europa en drie cijfers, het INS (International Numbering System).
Deze indeling stelt de consument in staat om de eigenschappen te begrijpen waarvoor een additief wordt gebruikt.
Een E-nummer dat begint met een
1 – geeft een kleurstof aan;
2 – een conserveringsmiddel;
3 – een antioxidant…
Vrijwel alle additieven zijn gedocumenteerd in de Codex Alimentarius, het internationale nummeringssysteem waarin een verzameling standaarden en richtlijnen en regels met betrekking tot voedsel, productie van levensmiddelen en voedselveiligheid zijn opgenomen.
Op Europees niveau is de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) belast met de controle.
Binnen de Europese Unie is een deel van de voedseladditieven toegelaten voor gebruik in voedingsmiddelen.
E171 (Titaaldioxide) in Frankrijk
Naar aanleiding van het gebrek aan gegevens over de ongevaarlijkheid voor consumptie van E171 heeft de regering de aanbevelingen van het Nationaal Agentschap voor Voedsel, Milieu en Arbeidsveiligheid (Anses) opgevolgd in een decreet dat de verkoop van het additief E171 met ingang van 1 januari 2020 voor een jaar verbiedt. Op Europees niveau zou de door de Europese Commissie vereiste systematische herbeoordeling van toegestane additieven moeten leiden tot nieuwe controles op E171.
Op de site van het Voedingscentrum Nederland staat de vraag: Is titaniumdioxide (E171) slecht voor de gezondheid?
Het antwoord: Onder wetenschappers is de laatste tijd discussie over de mogelijke gezondheidsrisico’s van titaniumdioxide. Daarom wordt momenteel meer onderzoek gedaan naar de effecten van de stof. Bij normaal gebruik is titaniumdioxide (E171) in voeding veilig bevonden door de Europese autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA).
Waar zit titaandioxide (E171) in?
Het wordt in voeding als witte kleurstof gebruikt in producten zoals kauwgom, snoep en saus. Het heeft het E-nummer E171. Als de stof in een voedingsmiddel zit, dan staat dat op de verpakking en staat het vaak vermeld als E171.
Naast voedingsmiddelen wordt titaandioxide ook in andere producten gebruikt, zoals tandpasta, zonnebrandcrème en in textiel. Als je titaandioxide inademt (bijvoorbeeld via verf), dan is het mogelijk kankerverwekkend, blijkt uit onderzoek. Daarom mag het in bepaalde producten, zoals zonnebrandspray, niet gebruikt worden. Bij zonnebrandspray kunnen namelijk hele kleine druppeltjes ontstaan die je gemakkelijk kunt inademen.
Titaandioxide bestaat voor een deel uit nanodeeltjes, die ontstaan tijdens de productie. Dit zijn hele kleine deeltjes. Via voeding kun je dus titaandioxide-nanodeeltjes binnen krijgen. Onder wetenschappers is nog discussie over de eventuele risico’s hiervan. Dat is de grootste reden dat er veel onderzoek gedaan wordt naar de stof. Een heel klein deel van de titaandioxide die je inslikt wordt door je lichaam opgenomen. Het is bekend dat dit slecht verwijderd wordt en zich in weefsels in je lichaam kan ophopen. Dit betekent niet dat er ook meteen een risico voor de gezondheid is, maar wel dat hier goed door wetenschappers naar gekeken moet worden.
De onderzoeken hebben niets veranderd aan de conclusie van de EFSA dat het gebruik van titaandioxide als kleurstof in voeding veilig is. Het is wel zo dat, onder andere door deze onderzoeken, in de toekomst de stof en de effecten ervan heel goed onderzocht blijven worden.
In Frankrijk is echter bezorgdheid ontstaan over de veiligheid van de stof door een aantal onderzoeken bij proefdieren de laatste jaren. De stof zou mogelijk een rol kunnen spelen bij de ontwikkeling van darmkanker. De Franse regering past hierbij terecht het Europese voorzorgsbeginsel toe: producten en stoffen mogen alleen op de Europese markt worden toegelaten wanneer zij bewezen veilig zijn.
In Nederland heeft het Bureau Risicobeoordeling & onderzoek (BuRO) van de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) ook naar titaandioxide gekeken en de mogelijke relatie met darmkanker. BuRO adviseert de minister voor Medische Zorg en Sport om te overleggen met producenten van voedsel. Dit is om ervoor te zorgen dat mensen minder van de stof binnen krijgen. Het is namelijk niet duidelijk hoeveel titaandioxide mensen precies binnenkrijgen en of het gebruik van de kleurstof de laatste jaren misschien wel is toegenomen. Ook geven ze adviezen om meer goed en geschikt onderzoek te doen naar de inname van de stof en de mogelijke effecten voor de gezondheid.
Foodwatch (een Europese belangenvereniging die zich richt op de bescherming van consumentenrechten op het gebied van voedselkwaliteit) meldt dat inmiddels een aantal fabrikanten (o.a. Remia, Mora, Mars, Goodbite, Lindt, Haribo en A.Vogel) hebben aangegeven te stoppen met het gebruik van E171 in hun producten, maar dat geldt dus niet voor alle fabrikanten!
Foodwatch heeft besloten de fabrikanten die de stof nog gebruiken, rechtstreeks aan te schrijven.
De Consumentenbond en andere Europese consumentenorganisaties roepen de Europese Commissie op om het gebruik van titaniumdioxide (E171) in voedsel te verbieden. Bij verschillende organisaties voor voedselveiligheid zijn er twijfels over de veiligheid van deze stof.
Moeten we alle E-nummers mijden?
E-nummers zoals zoetstoffen, kleurstoffen en smaakversterkers zitten vaak in producten die niet in de Schijf van Vijf staan. Voor producten buiten de Schijf van Vijf geldt het advies: niet te veel en niet te vaak. Sommige mensen willen E-nummers liever vermijden. Vanuit veiligheidsoogpunt is dit niet nodig want producten met E-nummers kun je veilig eten, maar er is ook niets op tegen om ze te mijden. Alleen mensen met ‘phenylketonurie’ (PKU) of met een overgevoeligheid voor sulfiet moeten sommige E-nummers dus wel echt mijden.
Bron: Service-public.fr
Wikipedia