I can’t make the hill/the system is shot/I’m living on pills/for which I thank God.” De openingsregels van het nummer “The Hills “gaan door merg en been. Het zijn niet de enige regels die aankomen, want Cohen’s postume album is een zeer persoonlijk afscheid. ”Thanks For The Dance” is geen verzameling restjes. Het is een album dat Cohen door zijn dood niet kon afmaken maar waarvoor hij zijn zoon Adam instructies gaf het te voltooien. Hoewel Cohen meer voordraagt dan zingt – de prachtige opener “What Happens To The Heart” uitgezonderd – is het een onmiskenbaar Cohen-album. Hoewel hij geen toelichting meer kan geven, lijkt het album een zeer persoonlijk statement. Zo lijkt “Moving On” een eerbetoon aan zijn muze Marianne, aan wie hij een prachtige afscheidsbrief schreef voor haar dood. De dood en menselijk verval zijn belangrijke thema’s op deze plaat, maar door Cohen’s prachtige teksten worden deze tragedies troostvol. Behalve in “Puppets”, waar de strijd van de Duitsers tegen de joden aan bod komt. Lichtere songs zijn er ook, bijvoorbeeld “The Night Of Santiago”. En ook “Listen To The Hummingbird” straalt hoop uit. Met dit album laat Cohen een prachtig testament achter. Het is tekenend dat Cohen zelfs na zijn dood meer te zeggen heeft dan menig jong artiest.
Leonard Cohen overleed in 2016 op 82-jarige leeftijd aan de gevolgen van een val, in zijn slaap
