Bent u van plan om een tuinhuisje, zwembad of ander bouwwerk te bouwen? Dan moet u misschien belasting voor bouwvergunningen betalen. Hoe wordt deze berekend? Welke vrijstellingen zijn er? 

Wat verandert er in 2025? De jaarlijkse en forfaitaire waarden per m2 die worden gebruikt om het bedrag van uw belasting voor bouwvergunningen te berekenen, zijn bijgewerkt. Voor 2025 is de jaarlijkse waarde per m2 €930, – .

Wat is de Taxe d’Aménagement?

La Taxe d’Aménagement is een lokale belasting die wordt geheven door de gemeente of het departement. Deze belasting wordt voornamelijk gebruikt om openbare voorzieningen te financieren (wegen, scholen, transport, enz.) die nodig zijn voor toekomstige bouw en ontwikkeling. De belasting moet worden betaald wanneer bepaalde bouwwerkzaamheden worden uitgevoerd.

Voor welke werkzaamheden moet u deze belasting betalen?
Deze belasting moet worden betaald als u gebouwen bouwt, verbouwt, uitbreidt, ontwikkelt of installeert (zwembad, camping, enz.) en als u gebouwen die zijn vrijgesteld van de belasting, verandert in gebouwen die zijn onderworpen aan de belasting, waarvoor een van de volgende stedenbouwkundige vergunningen nodig is:

• permis de construire (bouwvergunning),
• permis d’aménager (stedenbouwkundige vergunning),
• déclaration préalable de travaux (voorafgaande verklaring van werken).

De belasting is ook verschuldigd bij bouw of ontwikkeling zonder vergunning of in strijd met de verleende vergunning.

Welke oppervlaktes vallen onder de belasting?
La Taxe d’Aménagement is verschuldigd op alle nieuwe gesloten en overdekte vloeroppervlakken met een oppervlakte van meer dan 5 m2 en een plafondhoogte van 1,80 meter of meer, inclusief zolders en kelders. 

Les abris de jardin (tuinhuisjes), zelfs als ze gedemonteerd kunnen worden, of andere bijgebouwen (veranda’s bijvoorbeeld) die u buiten uw huis bouwt, vallen ook onder la Taxe d’Aménagement.

Niet overdekte gebouwen, zoals terrassen, of gebouwen die naar buiten openen, zoals pergola’s, zijn uitgesloten van deze belasting.

Sommige faciliteiten, zoals zwembaden, zijn weliswaar uitgesloten van deze belasting, maar zijn toch onderworpen aan een forfaitaire stedenbouwkundige belasting (zie verderop in dit artikel).

Wat is het tarief van deze belasting?
Het jaarlijkse percentage van de gemeentelijke component kan variëren van 1% tot 5%. In bepaalde sectoren kan het oplopen tot 20%. Deze stijging kan bijvoorbeeld worden gerechtvaardigd door de aanleg van algemene openbare voorzieningen die nodig zijn voor nieuwe gebouwen, of door investeringen die nodig zijn voor het behoud van de natuurlijke omgeving, de biodiversiteit en de strijd tegen de opwarming van de aarde. Het jaarlijkse percentage van het aandeel van het departement is hetzelfde voor het hele departement en mag niet hoger zijn dan 2,5%.

Hoe wordt la Taxe d’Aménagement berekend?
Om het bedrag van la Taxe d’Aménagement te berekenen, moet u de belastbare oppervlakte van uw constructie vermenigvuldigen met de jaarlijkse waarde per m2 (die elk jaar door Insee wordt bepaald op basis van de bouwkostenindex (ICC)), en dit resultaat moet u vervolgens vermenigvuldigen met het door de betrokken gemeente, het departement of de regio goedgekeurde tarief.

Voor bouwvergunningen die in 2025 worden verleend, is de jaarlijkse waarde per m2: 930 euro.

MAAR: bepaalde soorten constructies, zoals zwembaden en parkeerplaatsen, worden berekend met andere formules. In 2025 is de forfaitaire waarde voor zwembaden bijvoorbeeld vastgesteld op 262 euro per m2, terwijl de forfaitaire waarde voor parkeerplaatsen buiten is vastgesteld op 3.052 euro per plaats, en kan oplopen tot 6.105 euro per plaats als de lokale overheid hiertoe besluit.

Les ministères de l’Aménagement du Territoire et de la Transition Écologique hebben een simulator ontwikkeld waarmee u in vijf stappen kunt schatten hoeveel Taxe d’Aménagement u voor uw project moet betalen:

Accédez au simulateur

Welke kortingen en vrijstellingen zijn er voor deze belasting?
Bepaalde constructies komen in aanmerking voor een aftrek van 50%. Dit geldt in het bijzonder voor:

• de eerste 100 m2 van gebouwen en bijgebouwen die als hoofdverblijfplaats worden gebruikt;
• gebouwen die voor industriële of ambachtelijke doeleinden worden gebruikt en hun bijgebouwen;
• gebouwen die voor begeleid wonen en logies worden gebruikt;
• niet voor het publiek toegankelijke pakhuizen en loodsen die voor commerciële doeleinden worden gebruikt;
• overdekte parkeerplaatsen die voor commerciële doeleinden worden gebruikt.

Automatische vrijstellingen
Er gelden bepaalde uitzonderingen. Deze gelden met name voor de volgende ontwikkelingen:

• gebouwen met een oppervlakte van minder dan of gelijk aan 5 m2;
• identieke reconstructies van een gebouw dat minder dan 10 jaar geleden is verwoest als gevolg van een ramp;
• gebouwen en ontwikkelingen die worden voorgeschreven door een “plan de prévention des risques naturels prévisibles”  (PPRN – een plan om voorzienbare natuurlijke risico’s te voorkomen), “un plan de prévention des risques technologiques” (een plan ter voorkoming van technologische risico’s) of “un plan de prévention des risques miniers” (een plan ter voorkoming van mijnbouwrisico’s”.

Mogelijke vrijstellingen
Ten slotte zijn sommige vrijstellingen optioneel en worden ze besloten door de lokale autoriteiten. Ze kunnen betrekking hebben op:

• les abris de jardin, pigeonniers et colombiers (tuinhuisjes, duiventillen, serres voor niet-professioneel gebruik, met een oppervlakte van minder dan of gelijk aan 20 m², mits voorafgaande toestemming;
• de oppervlakte van ruimten die worden gebruikt als hoofdverblijf en die worden gefinancierd met een “prêt à taux zéro”(lening tegen nultarief) (PTZ), tot een limiet van 50% van de oppervlakte boven de eerste 100 m²;
• of een gebouw dat op de monumentenlijst staat of als historisch monument is geregistreerd.

Bron: economie.gouv.fr