Wie ben ik?
Bonjour! Mijn naam is Lindsey Lillian, geboren in Nederland in een klein dorpje vlakbij Leiden
en sinds 9 jaar wonend in “Vive la France” op de grens van de Dordogne en de Lot
vloggen is mijn passie
Malentendu
Je n’ai pas bien compris. Is het jou ook vaak overkomen dat je in het begin de Franse taal nog niet zo goed beheerste en totaal iets anders verstond dan dat er eigenlijk werd bedoeld?
De visboer is er!
Het was mijn eerste jaar in Frankrijk op het vakantiepark waar ik voor een seizoen kwam werken. Er kwam een man aan de balie. Ik verstond: “livraison de poisson” en riep naar mijn werkgever die boven zat te eten. “De vis is er!”
Mijn werkgever zei vervolgens: “maar.. ik heb helemaal geen vis besteld”. Bleek het niet om een livraison de poisson te gaan, maar boisson. Na al die jaren lachen we er nog steeds om en elke keer als deze meneer binnenloopt weet ik zeker dat hij aan dit moment terug denkt.
Tampon?
Er kwamen veel vertegenwoordigers en bezorgers langs op het vakantiepark. In het begin kwam er dus een leverancier binnen en vroeg om een tampon. Ik kon mijn oren niet geloven, keek hem met grote ogen aan en zei heel voorzichtig: ‘Een tampon?’ ‘Ja’ zei de man en maakte een handbeweging. Hij begon een beetje te lachen, want hij had door dat ik het niet begreep. Hij liet mij zijn leveringspapieren zien waarop bezorgadressen stonden met daarnaast de datum, handtekening en een stempel. Met zijn vinger wees hij naar de stempel en zei: “ça ç’est un tampon”. We moesten allebei enorm lachen.
Leclerc?
Ik was net ingetrokken bij mijn vriend (ondertussen man). Ik had 7 jaar lang Frans gehad, maar wat is het in de werkelijkheid anders en soms moeilijk.
Het was ’s avonds laat en het stormde. We waren aan het kletsen, althans dat probeerden we. Hij had het over iets en ik verstond daaruit de Leclerc, de supermarkt. Ik bleek het niet te begrijpen wat hij wilde zeggen en het frustreerde hem enorm. Tenslotte met de hevige storm deed het internet het niet, dus konden we niet de laptop gebruiken om het woord te vertalen door de vertaalmachine. Uiteindelijk kwam ik er later achter dat het om “éclair” ging wat bliksemschicht betekent. Ik vergeet die avond nooit meer en het woord overigens ook niet!
Isabelle? Zo heet ik niet!
We woonden op een flat aan de Dordogne met een prachtig uitzicht. Mila, onze poes, was toen nog klein en kon helaas niet naar buiten om te rennen. Ze kon alleen het balkon op. Soms nam ik haar mee naar beneden, deed haar aan een lijntje en gingen we bij de Dordogne even wandelen. Er kwam een man langs en zei iets. ‘Isabelle’ hoorde ik hem zeggen. ‘Isabelle? Ehm.. nee sorry, ik ben niet Isabelle.’‘Non le chat’ zei hij. ‘Nee, nee ze heet Mila, ze heet geen Isabelle.’‘Nonnn’ zei de man en begon het uit te leggen. Het kattenras heet Isabelle. Jouw poes is een Isabelle. Ahhhh…. Isabelle is dus de vertaling van lapjespoes!
Lotte klinkt wel lief
We waren 5 jaar getrouwd en gingen uit eten in Brive-la-Gaillarde (Corrèze). Ik was zwanger en had heel veel last van vergeetachtigheid. Eenmaal toen de ober kwam, wist ik niet meer wat ik wilde bestellen! Het was echt vreselijk. Ik voelde me soms erg gegeneerd hierdoor. Gelukkig is het na de zwangerschap goed gekomen. Ik had trek in vis en wat ik op de menukaart zag staan klonk wel lief. Na wat wachten werd ons eten voorgeschoteld. Het zag er prachtig uit en was ook erg lekker. We hadden heerlijk gegeten. Op de terugweg in de auto wilde ik toch even op mijn telefoon bekijken wat ik nou uiteindelijk had gegeten. Mijn mond ging open…. Heb ik dat gegeten? HEB IK DAT GEGETEN? J’ai mangé ça? Wat bleek, ik had zeeduivel gegeten! Lotte in het Frans is dus zeeduivel. Oma moest lachen, want volgens mijn oma was dit absoluut een delicatesse. Ik had altijd gezegd dat ik dat nooit zal eten, omdat ik het er gewoon vreselijk vind uitzien. Mijn familie komt uit Scheveningen en zat in de visserij en handel. Mijn oma moest lachen, want volgens mijn oma was dit absoluut een delicatesse.
Klok kijken
“Je voudrais reserver une table pour sept (7) heures svp”.
“dix-neuf heures alors?”(19h00)
“Oui…. 19H00…”
