Salame del papa

Dit wordt het eerste gerechtje van het nieuwe jaar in deze rubriek, ik vond het heel leuk om jullie het afgelopen jaar kennis te laten maken met de Italiaanse keuken zoals wij die ervaren hebben in de jaren dat we in Italië hebben gewoond. Ik sluit dus af met een typisch Italiaans nagerecht en zal me vanaf nu gaan storten in een mix van keukens Frans, Spaans, Italiaans enz.
Dit gerechtje heeft een wat rare naam Salami del Papa oftewel salami van de paus. Het verhaal gaat dat de paus het erg lekker zou vinden, de originele naam is Salame di Cioccolato. Het is van oorsprong een Siciliaans gerecht maar je vindt het inmiddels door heel Italië. De salami is redelijk snel gemaakt maar daarna is er geduld nodig omdat het op moet stijven in de koelkast maar eigenlijk is dat geen probleem want de volgende dag is hij op z’n lekkerst! We kennen in Nederland ook een variant de zogenaamde “Arretje Cake” maar deze is dus in de vorm van een cake en de salami zoals de naam al zegt….in de vorm van een worst.

Arretjescake is genoemd naar Arretje Nof: een stripfiguurtje dat rond 1930 werd gebruikt in reclamecampagnes van de Nederlandsche Oliefabrieken (NOF) in Delft – het huidige Calvé. De NOF werd in 1883 opgericht om olie uit aardnoten (pinda’s) te produceren en was in eerste instantie vooral bekend om de Delftsche slaolie. In de jaren 30 maakte het bedrijf ook Delfia, een soort frituurvet, en een margarinesoort dat Delfrite heette. Ter promotie van die producten bracht de fabriek een gratis receptenboekje uit. Een van de recepten was cake van Arretje oftewel ‘Arretje Cake’, dat met zowel Delfia als Delfrite gemaakt kon worden. Maar dit terzijde……