Om verstoringen in de buurt te voorkomen, moet een boom op enige afstand van de eigendomslijn worden geplant. Deze regel wordt bij wet bepaald bij gebrek aan lokale voorschriften. Zo kan een lokaal stedenbouwkundig plan het kappen van geclassificeerde bomen voorkomen om het karakteristieke landschap van de gemeente te beschermen. Dit herinnert het Hof van Cassatie zich in een arrest van 7 januari 2021.

Een buurman vraagt om de ontworteling van drie hoge steeneiken die zich op minder dan 2 m van de scheidslijn bevinden. Hij doet een beroep op de regels van het burgerlijk wetboek.

Het burgerlijk wetboek voorziet namelijk in een minimumverlaging van 2 m vanaf de scheidingslijn voor het planten van een boom die bedoeld is om meer dan 2 m hoog te worden en een terugval van minstens 50 cm voor de anderen. Maar het specificeert ook dat deze regels alleen van toepassing zijn bij afwezigheid van “bestaande specifieke voorschriften” of “constant en erkend gebruik”.

De bomen in kwestie bevinden zich echter in de zone “bebossing te beschermen die wordt bepaald door het lokale stedenbouwkundige plan van een badplaats”.
De specifieke voorschriften van deze zone leggen de instandhouding van het plantenweefsel op en stellen de verwijdering van grote volwassen bomen aan een vergunning en aan de verplichting tot vervanging door een aanplant van gelijkaardige bomen.

Ook oordeelt het hof dat deze specifieke regels prevaleren boven de regels van het Burgerlijk Wetboek..
Dit wordt bevestigd door het Hof van Cassatie (uitspraak 7 januari 2021) door het beroep af te wijzen.

Bron: Service Public