De “Ban des Vendanges” is een prefectuurbesluit waarin de officiële datum voor de eerste dag van de oogst vastgesteld wordt. Het woord “ban” betekent verbod, maar ook embargo of proclamatie. De toelating van de prefectuur om de druiven te oogsten bepaalt dus tot wanneer je niét mag oogsten. Men wil met de ban des
vendanges de kwaliteit van de wijnen waarborgen. Oorspronkelijk gaf een oude feodale wet de heer (de bisschop of de abt) de keuze om het begin van de oogst aan te kondigen.

Over het algemeen zegt men dat de oogst ongeveer 100 dagen na de bloei plaatsvindt. De temperatuur, de zon, de bodem, de gewenste wijnstijl en natuurlijk het soort druivenras zijn echter van invloed op de rijpheid van de druif. De pinot noir voor een crémant (mousserende wijn) bijvoorbeeld, wordt eerder geplukt dan dezelfde druif voor een “gewone” wijn. De “ban des vendanges” dat wil zeggen daarna, als de “ban” wordt opgeheven, is het aan elke wijnboer om zijn eigen moment te kiezen.
Voor sommige soorten wijn, zoals de Gewurztraminer of de Riesling in de Elzas, kiest men een late oogst, rond half oktober. Resultaat: een rijpere druif, die dus meer suiker bevat.

De oogstperiode op een landgoed duurt ongeveer 8 tot 15 dagen. Dit is uiteraard afhankelijk van het landgoed, de oppervlakte die geoogst moet worden, de gebruikte techniek (mechanisch of met de hand) en klimatologische omstandigheden (bijvoorbeeld onmogelijk om te oogsten in een regenperiode). Als je je opgegeven hebt voor het druivenplukken, dan begint de dag al vroeg.
Het druivenplukken begint bij het ochtendgloren zodat de druiven vers zijn als ze geplukt worden want dat voorkomt oxidatie”.
Het jaar 2020 wordt beslist bijzonder. De productie van 2020 zou 6 tot 8% hoger moeten zijn dan die van 2019 … Terwijl de economie werd getroffen door een buitengewone gezondheidscrisis, profiteerden de Franse wijngaarden van een uitzonderlijk hete en droge lente.